Nijerya'da Çocuk Olmak ?

 
Nijerya da çocuk

  Birkaç gün önce TV'de bir haber programı vardı. Dikkatimi çekti ve dinlemeye başladım. Nijerya halkını tanıtıyordu. Halkın büyük bir çoğunluğunun neredeyse yediden yetmişe hepsinin gözlerinde katarakt hastalığı vardı ve Türkiye'den gönüllü Türk doktorları, bir gurup oluşturmuş; onların gözlerini ameliyat etmek için orada bulunuyordu. Bu, benim çok hoşuma gitti. Karşılıksız yardım, çok güzel bir duygu olmalı.... O kadar kaptırmışım ki kendimi, gözleri açılanlar tebessüm ile gördüklerini söylerken, ben de onlarla birlikte tebessüm ediyordum… Ya çocuklar?! O yoksulluğun içinde nasıl da tebessüm ediyorlardı.

  Onlara bakarken Türkiye'de nasıl bir cennette yaşayıp ve bu cenneti nasıl mahvetmeye çalıştığımız geçti aklımdan. Burada yetişen çocuklarla orada yetişen çocukları karşılaştırdım beynimde ve empati yaptım. Yine oradaki çocuklar, burada yetiştirilen var olan bir çok yiyeceğin şeklini bile bilmiyordu belki…Yine de o kapkara masum gözlerine korkunun içinde doyum gizlenmişti. Nijeryalı çocukların bir markete girip birçok çeşit içinden istediklerini seçme şansları yoktu. Bizim ülkemizde yetişen çocuklara baktığımızda, istedikleri her şeye sahip olabilme şanslarına rağmen yine de gözlerinde o doyumu, mutluluğu çok az görmeye başladım ben. Böyle yazıyorum; çünkü onların hakkında ve daha bir çok yaşam hakkında hiçbir şey bilmiyoruz. Haberi sunan spiker, hasta olan bir çocuğun yanına yaklaşarak ilacını içmediği görmüş ve sormuş: "Neden ilacını içmiyorsun?" "Çünkü," demiş çocuk, "...benim o ilacı içmek için su alacak param yok…" Bu insanlar, günde 16 saat çalışıp sadece 1 dolar kazanıp bu para ile de sadece iki şişe su alabiliyorlarmış. Sakın onlara acıdığımı düşünmeyin. Ben, Rabbimin yarattığı hiçbir varlığa acımam. Çünkü hiçbir varlık, acımak için yaratılmamıştır. Sadece ibret örnekleri olarak gözlerimizin önüne serilmiştir. Daha kötü bakan, iyiyi; iyi bakansa, kötüyü görsün diye. Yaşanan her şeyin içinde bilinmeyen sırların gizli olduğunu biliyorum.

  Ben, sadece onların gözlerindeki umut kırıntılarına baktığımda, "Bizler, bu bolluk içinde nereye gidiyoruz?" diye düşünüyorum… Nijerya'da çocuk olmak, nasıl bir duygu, bilmiyorum… Sadece şunu söyleyebilirim: Nijerya'da çocuk olmak, geleceğe güven içinde bakmak değil… Sadece her gecenin sabahına umutla bakmak…
Etiketler; Google atacak etiket bulamadım. Sen takıl kafana göre :(
Yazan: Bircan.M 
Alıntı

0 yorum:

Yorum Gönder